Al vroeg in de morgen, voor het kraaien van de haan, zijn we al in de haven. Als je over de plassen kijkt en de lucht er boven ziet, beloofd het een mooie zonnige winterdag te worden.

Met een flinke dosis energie stappen we aan boord van de platte rietschuit.

Rustig glijd de boot over het spiegelgladde water de haven uit. Net buiten de haven word er wat gas bij gegeven en de voorsteven komt wat omhoog, op weg naar de rietvelden. Als snel varen we tussen de rietkragen door en laten we het dorp ver achter ons.

Na enige tijd varen boord de voorsteven zich vast in het rietland. We zijn aangekomen op het mooiste stukje van Nederland.

​​​​​​​Goed geschoond riet, met wat lengte is behoorlijk aan het gewicht.

Met vereende krachten worden twee dikke bossen op de nek getild. Deze moeten opgestapeld worden in hopen van 6 of 10, op een droge plaats in het veld.

Dit word ook wel een rietschelf genoemd. Bij een regenbui word alleen het buitenste riet nat, wat ook weer gemakkelijk op kan drogen. Door de wind kunnen de bossen goed drogen, zodat er een laag vochtpercentage in het riet zit, van ongeveer 10 á 11 procent.

Je kan je hier flink uitleven. Je kan hier alles geven. Werken als een beer.

In de toekomst heb je deze bossen nog een keer in je handen. Je kan hiervan een fantastich mooi rieten dak van maken.